Ψυχή και Αστρολογία :
Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.** Ένα παραμύθι με βα...:
Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.
** Ένα παραμύθι με βαθύ δίδαγμα.. που θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα !!
Κάποτε, πριν πάρα – πάρα πολλά χρόνια, επάνω σε έναν λόφο ενός δάσους της Ναζαρέτ, ήταν τρία μικρά δέντρα το ένα κοντά στο άλλο. Το καθένα από αυτά είχε έναν οραματισμό για τον εαυτό του όταν μεγαλώσει, και συζητούσαν για τα όνειρα τους μεταξύ τους.
Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα μπαούλο όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Αυτό ήταν το όραμα του και ευχή του.
Το δεύτερο δένδρο ήθελε να αξιωνόταν κάποια μέρα να γίνει ένα μεγαλοπρεπές καράβι στα χέρια κάποιου έμπειρου τεχνίτη, ένα όμορφο γερό σκαρί, που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα.
Το τρίτο δένδρο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε, ήταν να γίνει το πιο ψηλό και το πιο δυνατό δένδρο στην κορυφή του λόφου του δάσους, έτσι ώστε το ύψος του να φτάνει τον ουρανό για να το βλέπει ο Θεός.
Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς. Πήγαν υλοτόμοι και έκοψαν τα δένδρα που πλέον είχαν μεγαλώσει.
Το πρώτο ενώ ποθούσε να γίνει ένα όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς.. ένας ξυλουργός από την Βηθλεέμ το έκαμε σκεύος για την τροφή ζώων, δηλαδή ένα παχνί για τα άχυρα.
Το δεύτερο δένδρο που ήθελε να γίνει μεγαλοπρεπές καράβι και να μεταφέρει βασιλιάδες, κατασκεύασαν με το ξύλο του ένα μικρό ψαροκάϊκο και το αγόρασαν φτωχοί ψαράδες από την Γαλιλαία για να ψαρεύουν.
Το τρίτο που ήθελε να μείνει στο δάσος και να γίνει το ψηλότερο δένδρο, το πήρε κάποιος απ’ τους ξυλοκόπος από την Ιερουσαλήμ και το έβαλε στην ξυλαποθήκη του.
Περνούσαν τα χρόνια.. και τα δέντρα απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων, ξέχασαν τα όνειρά τους:
Όμως μία παγωμένη μέρα, ένας άνδρας μαζί με μια γυναίκα πήγαν στον στάβλο, όπου ήταν το ξύλινο παχνί με τα άχυρα. Εκεί η γυναίκα μετά λίγη ώρα γέννησε ένα όμορφο αγοράκι και το τοποθέτησαν μέσα στο παχνί μετατρέποντας το σε φάτνη. Ήταν ο Ιωσήφ με την Παναγία την Θεοτόκο.. και έτσι αξιώθηκε αυτό το παχνί - η φάτνη, να δεχτεί μέσα της, όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια, αλλά Τον Θησαυρό των θησαυρών, που ήρθε στην Γή για όλους εμάς !!.
Μετά κάποια χρόνια, μια μέρα στο μικρό ψαροκάϊκο που ήταν αραγμένο στην ακτή της λιμνοθάλασσας της Γαλιλαίας, στην λίμνη της Γεννησαρέτ, μπήκαν μέσα κάτι ψαράδες για να περάσουν στην απέναντι ακτή. Ένας απ’ αυτούς φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και ξάπλωσε να κοιμηθεί. Όταν ανοίχθηκαν στην θάλασσα, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Το ψαροκάικο δεν ήταν αρκετά δυνατό για να αντέξει, και τότε πανικόβλητοι οι ψαράδες ξύπνησαν τον φίλο τους που κοιμόταν. Εκείνος σηκώθηκε και διέταξε την φουρτουνιασμένη θάλασσα «Σιώπα πεφίμωσο».. και τότε ο άνεμος αμέσως κόπασε και η θάλασσα ειρήνεψε. Ήταν λοιπόν Ο Ιησούς Χριστός μαζί με τους μαθητές του. Έτσι και το δεύτερο δένδρο που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο που θα μετέφερε βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει Τον Βασιλέα των βασιλέων !!.
Δεν πέρασε πολύ καιρός.. και το τρίτο δένδρο που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, το πήραν και κατασκεύασαν απ’ αυτό έναν τεράστιο σταυρό. Τότε τον έδωσαν σε έναν ταπεινό βασανισμένο και αιμόφυρτο άνδρα, να τον μεταφέρει επάνω στις αδύναμες πλάτες του, έως την κορυφή του λόφου που λέγονταν Γολγοθάς. Ο άνδρας περπατούσε σέρνοντας τον βαρύ σταυρό μεσ’ στο πλήθος που τον παρακολουθούσε, ενώ οι μισοί απ’ αυτούς έκλαιγαν γοερά και οι άλλοι μισοί τον χλεύαζαν και τον έφτυναν. Ο άνδρας σκόνταψε και έπεσε πολλές φορές καθώς ο δρόμος ήταν δύσβατος και ο σταυρός υπέρβαρος. Μόλις όμως το ξύλο του σταυρού ποτίστηκε απ’ τον ιδρώτα και το αίμα αυτού του άνδρα, το ξύλο άρχισε να νιώθει τους πόνους Του απ’ τα καρφιά.. και τότε το δένδρο κατάλαβε πώς όχι μόνο θα αγγίξει τον ουρανό για να το βλέπει Ο Θεός, όπως εύχονταν πριν πολλά χρόνια, αλλά ότι επιλέχτηκε απ’ Τον Ίδιο τον Θεό, να Ευλογηθεί ως το Σύμβολο της Αληθινής Πίστης !!.
ΔΙΔΑΓΜΑ:
Τελικά το καθένα απ’ τα δένδρα της ιστορίας μας, απόκτησε όχι μόνο αυτό που ποθούσε, αλλά ασυγκρίτως πολύ περισσότερα. Ωστόσο όχι με τον τρόπο που φαντάζονταν, αλλά όπως ήταν το Θέλημα Του Θεού.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα Του Θεού για μας. Όμως μην ξεχνάμε πως αυτό που Εκείνος ετοιμάζει για μας, είναι πάντα το ωφελιμότερο. Εμείς βέβαια πρέπει να συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα, διότι δίχως στόχους και κίνητρα καμία προσευχή μας δεν εισακούεται. Εάν όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως εμείς θα θέλαμε, τότε θα πρέπει να ξέρουμε ότι, ή κάποιος λόγος θα υπάρχει, ή σίγουρα κάτι δεν κάνουμε σωστά. Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια - Μελλοντολόγος*
https://www.facebook.com/
http://
Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.** Ένα παραμύθι με βα...:
Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.
** Ένα παραμύθι με βαθύ δίδαγμα.. που θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα !!
Κάποτε, πριν πάρα – πάρα πολλά χρόνια, επάνω σε έναν λόφο ενός δάσους της Ναζαρέτ, ήταν τρία μικρά δέντρα το ένα κοντά στο άλλο. Το καθένα από αυτά είχε έναν οραματισμό για τον εαυτό του όταν μεγαλώσει, και συζητούσαν για τα όνειρα τους μεταξύ τους.
Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα μπαούλο όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Αυτό ήταν το όραμα του και ευχή του.
Το δεύτερο δένδρο ήθελε να αξιωνόταν κάποια μέρα να γίνει ένα μεγαλοπρεπές καράβι στα χέρια κάποιου έμπειρου τεχνίτη, ένα όμορφο γερό σκαρί, που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα.
Το τρίτο δένδρο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε, ήταν να γίνει το πιο ψηλό και το πιο δυνατό δένδρο στην κορυφή του λόφου του δάσους, έτσι ώστε το ύψος του να φτάνει τον ουρανό για να το βλέπει ο Θεός.
Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς. Πήγαν υλοτόμοι και έκοψαν τα δένδρα που πλέον είχαν μεγαλώσει.
Το πρώτο ενώ ποθούσε να γίνει ένα όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς.. ένας ξυλουργός από την Βηθλεέμ το έκαμε σκεύος για την τροφή ζώων, δηλαδή ένα παχνί για τα άχυρα.
Το δεύτερο δένδρο που ήθελε να γίνει μεγαλοπρεπές καράβι και να μεταφέρει βασιλιάδες, κατασκεύασαν με το ξύλο του ένα μικρό ψαροκάϊκο και το αγόρασαν φτωχοί ψαράδες από την Γαλιλαία για να ψαρεύουν.
Το τρίτο που ήθελε να μείνει στο δάσος και να γίνει το ψηλότερο δένδρο, το πήρε κάποιος απ’ τους ξυλοκόπος από την Ιερουσαλήμ και το έβαλε στην ξυλαποθήκη του.
Περνούσαν τα χρόνια.. και τα δέντρα απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων, ξέχασαν τα όνειρά τους:
Όμως μία παγωμένη μέρα, ένας άνδρας μαζί με μια γυναίκα πήγαν στον στάβλο, όπου ήταν το ξύλινο παχνί με τα άχυρα. Εκεί η γυναίκα μετά λίγη ώρα γέννησε ένα όμορφο αγοράκι και το τοποθέτησαν μέσα στο παχνί μετατρέποντας το σε φάτνη. Ήταν ο Ιωσήφ με την Παναγία την Θεοτόκο.. και έτσι αξιώθηκε αυτό το παχνί - η φάτνη, να δεχτεί μέσα της, όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια, αλλά Τον Θησαυρό των θησαυρών, που ήρθε στην Γή για όλους εμάς !!.
Μετά κάποια χρόνια, μια μέρα στο μικρό ψαροκάϊκο που ήταν αραγμένο στην ακτή της λιμνοθάλασσας της Γαλιλαίας, στην λίμνη της Γεννησαρέτ, μπήκαν μέσα κάτι ψαράδες για να περάσουν στην απέναντι ακτή. Ένας απ’ αυτούς φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και ξάπλωσε να κοιμηθεί. Όταν ανοίχθηκαν στην θάλασσα, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Το ψαροκάικο δεν ήταν αρκετά δυνατό για να αντέξει, και τότε πανικόβλητοι οι ψαράδες ξύπνησαν τον φίλο τους που κοιμόταν. Εκείνος σηκώθηκε και διέταξε την φουρτουνιασμένη θάλασσα «Σιώπα πεφίμωσο».. και τότε ο άνεμος αμέσως κόπασε και η θάλασσα ειρήνεψε. Ήταν λοιπόν Ο Ιησούς Χριστός μαζί με τους μαθητές του. Έτσι και το δεύτερο δένδρο που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο που θα μετέφερε βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει Τον Βασιλέα των βασιλέων !!.
Δεν πέρασε πολύ καιρός.. και το τρίτο δένδρο που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, το πήραν και κατασκεύασαν απ’ αυτό έναν τεράστιο σταυρό. Τότε τον έδωσαν σε έναν ταπεινό βασανισμένο και αιμόφυρτο άνδρα, να τον μεταφέρει επάνω στις αδύναμες πλάτες του, έως την κορυφή του λόφου που λέγονταν Γολγοθάς. Ο άνδρας περπατούσε σέρνοντας τον βαρύ σταυρό μεσ’ στο πλήθος που τον παρακολουθούσε, ενώ οι μισοί απ’ αυτούς έκλαιγαν γοερά και οι άλλοι μισοί τον χλεύαζαν και τον έφτυναν. Ο άνδρας σκόνταψε και έπεσε πολλές φορές καθώς ο δρόμος ήταν δύσβατος και ο σταυρός υπέρβαρος. Μόλις όμως το ξύλο του σταυρού ποτίστηκε απ’ τον ιδρώτα και το αίμα αυτού του άνδρα, το ξύλο άρχισε να νιώθει τους πόνους Του απ’ τα καρφιά.. και τότε το δένδρο κατάλαβε πώς όχι μόνο θα αγγίξει τον ουρανό για να το βλέπει Ο Θεός, όπως εύχονταν πριν πολλά χρόνια, αλλά ότι επιλέχτηκε απ’ Τον Ίδιο τον Θεό, να Ευλογηθεί ως το Σύμβολο της Αληθινής Πίστης !!.
ΔΙΔΑΓΜΑ:
Τελικά το καθένα απ’ τα δένδρα της ιστορίας μας, απόκτησε όχι μόνο αυτό που ποθούσε, αλλά ασυγκρίτως πολύ περισσότερα. Ωστόσο όχι με τον τρόπο που φαντάζονταν, αλλά όπως ήταν το Θέλημα Του Θεού.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα Του Θεού για μας. Όμως μην ξεχνάμε πως αυτό που Εκείνος ετοιμάζει για μας, είναι πάντα το ωφελιμότερο. Εμείς βέβαια πρέπει να συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα, διότι δίχως στόχους και κίνητρα καμία προσευχή μας δεν εισακούεται. Εάν όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως εμείς θα θέλαμε, τότε θα πρέπει να ξέρουμε ότι, ή κάποιος λόγος θα υπάρχει, ή σίγουρα κάτι δεν κάνουμε σωστά. Ουδέν κακόν αμιγές καλού !!.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
*Σύμβουλος σχέσεων - Ψυχαναλύτρια, Ψυχοερευνήτρια - Μελλοντολόγος*
https://www.facebook.com/
http://
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου